Parametry i przełączniki

Przykład: “C:\Program files” /p /u=virus@avast.com –soundoff /v=”key kapt”

d:\ścieżka
Parametr ten wskazuje dysk i katalog do przetestowania. Jeśli parametr ten nie zostanie podany, skanowane są pliki w katalogu głównym bieżącego dysku. Można zdefiniować kilka dysków jednocześnie.

d:\ścieżka\plik
Gdy podana zostanie pełna ścieżka do pliku, ashCmd skanuje tylko ten plik. Plik ten musi istnieć na dysku!

/H lub /?   (lub –help)
Polecenie wyświetla pomoc i listę dostępnych przełączników.

/#   (lub –remote)
Polecenie uruchamia skanowanie dysków sieciowych.

/*    (lub –local)
Polecenie uruchamia skanowanie dysków lokalnych.

/_    (lub –console)
Aplikacja będzie gotowa do STDIN/STDOUT. Wszystkie dane wyjściowe zostaną przekierowane do standardowego miejsca dla danych wyjściowych (STDOUT). Znaczy to, że dane wyjściowe można przetwarzać za pomocą różnych narzędzi wiersza poleceń pracujących w systemach UNIX.

/A    (lub –testall)
Polecenie uruchamia skanowanie wszystkich plików.

/@=<nazwa zadania>    (lub –task)
Polecenie uruchamia konkretne zadanie skanowania dla programu avast!. Wszystkie pozostałe parametry są pomijane. Jeśli nazwa zadania zawiera spacje, musi zostać umieszczona w cudzysłowie.

/C    (lub –testfull)
Polecenie włącza skanowanie całych plików. Domyślnie testowane są tylko istotne części plików, co znacznie przyspiesza proces. Gdy zostanie znaleziony wirus, program przełącza się automatycznie na skanowanie całych plików.

/D (lub –dontpanic)
Polecenie wskazuje programowi avast!, że nie powinien przechodzić w “tryb paniki”, gdy wykryty zostanie zainfekowany plik. Tryb paniki oznacza, że czułość skanowania zostaje automatycznie podniesiona do poziomu maksymalnego.

/E=<wartość> (lub –heuristics)
Polecenie ustawia czułość analizy heurystycznej dla zadania skanowania. Wartość może zawierać się w przedziale 0 -100, gdzie “0″ oznacza wyłączenie analizy, a “100″ oznacza maksymalną czułość analizy heurystycznej.

/F=<wartość> (lub –fileactions)
Polecenie określa sposób przetwarzania zarażonych plików przez program, np.

  • B = parametr zezwala programowi na opóźnione wykonywanie czynności (po ponownym uruchomieniu komputera) w przypadku plików zablokowanych.
  • P = jeśli pliku nie da się usunąć z archiwum, program podejmie próbę usunięcia całego archiwum macierzystego
  • S = parametr zabrania usuwania odniesień do automatycznego uruchamiania [Autostart] podczas usuwania pliku
  • W = jeśli wewnątrz archiwum wykryty zostanie zarażony plik, program zastosuje daną czynność do całego archiwum, a nie tylko do zarażonego pliku.

/G=<wartość> (lub –checkgenuine)
Polecenie wymusza sprawdzanie podpisów cyfrowych podejrzanych plików i określa, co program ma zrobić, jeśli podpis pochodzi z zaufanego źródła. Parametr może przybierać wartość “0″ (co oznacza, że wszystkie pliki będą uwzględniane w raporcie) lub “1″ (pliki z podpisami cyfrowymi zaufanych wystawców nie będą uwzględniane w raporcie)

/I    (lub –ignoretype)
Polecenie włącza wyszukiwanie wszystkich wirusów we wszystkich plikach (tj. wirusy sektora rozruchowego będą szukane nawet w plikach EXE, itd.).

/J    (lub –paging)
Polecenie dzieli wiersze na strony, jeśli program nie pracuje w trybie STDOUT (tj. zatrzymuje się po każdej pełnej stronie wyników).

/M   (lub –boot)
Polecenie uruchamia testowanie sektorów rozruchowych oraz pamięci operacyjnej.

/P   (lub –continue)
Przełącznik ten sprawia, że program będzie pracował bez przerw po sprawdzeniu obszarów systemowych dysku i nie będzie czekał na decyzje użytkownika, gdy znajdzie wirusa. Aby sprawdzić wyniki skanowania możesz skorzystać z kodów zwrotnych lub informacji przechowywanych w pliku raportu. Aby wskazać działanie podejmowane automatycznie wobec zarażonych plików należy użyć /P=[1234], gdzie 1 = usuń plik, 2 = przenieś do Kwarantanny, 3 = napraw, 4 = zatrzymaj.

/R=[*] [nazwa pliku]  (lub –report)
Przełącznik ten sprawia, że utworzony zostanie plik tekstowy z listą znalezionych wirusów oraz tabela podsumowującą (plik raportu). Jeśli nazwa pliku nie zostanie podana, wyniki zostaną zapisane w pliku o nazwie ashCmd.rpt. Gdy po przełączniku /R wpiszemy znak “*”, wszystkie przeskanowane pliki zostaną zapisane w pliku raportu (nawet te, gdzie nie wykryto wirusów).

/S    (lub –soundoff)
Przełącznik ten wyłącza dźwięk alarmu. Domyślnie każde odnalezienie wirusa jest oznajmiane brzęczykiem.

/U=<adres>    (lub –sendmessage)
Jeśli zostanie znaleziony wirus, komunikat ostrzegawczy zostanie wysłany na podany adres.

/T=[JZIMXRSTGCBWOEQHFVKPY7D6U123AN]   (lub –archivetype)
Polecenie wskazuje typ archiwów do przeskanowania (J:ARJ, Z:ZIP, I:MIME, M:MAPI, X:Exec, R:RAR, S:Streams, T:TAR, G:GZ, C:CAB, B:BZIP2, W:WinExec, O:ZOO, E:ACE, Q:ARC, H:LHA, F:TNEF, V:CPIO, K:CHM, P:RPM, Y:ISO, 7:7ZIP, D:DBX, 6:SIS, U:OLE, 1:instalator, 1:Instalator, 2:zakraplacz, 3:emulator, A:wszystkie, N:żadne).

/X=<wartość> (lub –virustypes)
Parametr wskazuje konkretne typy złośliwego oprogramowania, które mają być wykrywane (typy, które nie są wykrywane w konfiguracji domyślnej)

  • P = PNP (potencjalnie niepożądane programy)

Parametry używane w wierszu poleceń